Column: Hindernissen in de H&M

Als je iemand hoort zeggen dat diegene niet van shoppen houdt, is dat 9 van de 10 keer een man. Want welke vrouw vindt het nou niet geweldig om met drie volle tasjes met kleding de winkel uit te lopen? Nou, ik dus. (Nou ja, niet helemaal waar, die tasjes zijn wel geweldig. Het winkelen zelf alleen niet.) Over het leed dat shoppen heet:

Bron foto: rgbstock.com

Hoewel ik de afgelopen maanden bijna niet in de stad ben geweest, besloot ik het laatst toch weer een kansje te geven. Het was sale en omdat mijn Hollandse liefde voor korting nog net iets groter is dan mijn geen zin hebben om te shoppen, kon ik me die kans niet laten ontglippen. Daarnaast moet ik toegeven dat ik eigenlijk wel nieuwe kleding nodig heb, want er is helaas nog steeds niets uitgevonden waarmee je kledingkast automatisch met perfecte kleding wordt gevuld.

Maar goed, daar komt dan de eerste hindernis: de drukte. De toch al niet zo grote ruimte tussen de kledingrekken wordt volledig bezet door kirrende vrouwen, andere vrouwen die advies geven en af en toe een verdwaalde man. Natuurlijk hebben ze allemaal net díe dag uitgezocht voor een gezellig dagje quality time. 'Sorry, mag ik er even langs?' vraag ik elke halve minuut met een vaag glimlachje, maar daarachter word ik steeds chagrijniger. Waar ben ik aan begonnen?

De drukte in de winkel wordt nog een tikje erger door mensen die voor de spiegels staan te passen, wat ons bij het volgende brengt: de rijen voor de paskamers. Tip: probeer niet slim te zijn door op een andere verdieping te gaan passen, want hoewel de rij misschien wat korter is, is de kans groot dat er ook minder pashokjes zijn. En dan kan het best eens gebeuren dat je een halfuur om je heen staat te kijken, op je nagels staat te bijten en op zoek gaat naar geheime luikjes in de grond die leiden naar privé-pashokjes. Helaas heb ik dat scenario niet verzonnen, maar was dat mijn de situatie waarin ik belandde. Wonder boven wonder had ik acht dingen die ik wilde passen, dus mijn arm werd ook nog eens lam van al die kleerhangers. Wie zegt dat shoppen geen sport is, heeft het mis.
Ik ben nooit goed geweest in sporten.

Obstakel nummer drie verschijnt in het pashokje. De ene trui is te groot, waardoor ik net een een dikke olifant lijk, het andere jurkje is juist te klein – wat hetzelfde effect geeft. Uiteindelijk blijft er van al die moeite slechts één rokje over.
Maar ja, daar had ik dan wel 20% korting op.

Word jij shoppen ook weleens zat?

PS. Neem het vooral met een korreltje zout, hoor. Onder de perfecte omstandigheden vind ik shoppen ook best leuk. Soms.

The odds of going to the store for a loaf of bread 
and coming out with only a loaf of bread are 
three billion to one - Erma Bombeck

Bloglovin' - Twitter

Misschien vind je dit ook leuk:

Column: Shoppen in de supermarkt

Column: Even lachen naar het vogeltje

Column: Me, myself and my double chin

Column: Tipium Emotios Haha

Column: Als de kat van huis is...