Recensie: Incognito - Henk Rijks

Het is al bijna een jaar geleden dat ik Incognito voorbij zag komen in een boekrecensiefilmpje van Cynthia, en al die tijd ben ik benieuwd geweest naar dit boek, alleen ik kwam er nooit aan toe om 'm te lezen. Toen ik 'm zag liggen op het Boekenfestijn voor slechts €4,99 wist ik het dan ook zeker: die ging in mijn mandje! Hier lees je wat ik ervan vond. 

James 'Jimmy' Hauser is wereldberoemd als entertainer slash zanger slash filmster. Maar beroemdheid eist zijn tol... Hij kan de straat niet meer op zonder te worden gefotografeerd, werkt alcohol en drugs weg als koffie en voelt zich maar eenzaam en verveeld. Wanneer hij de aanbieding krijgt om een tijdje als een normaal mens te leven in Amsterdam, denkt hij in eerste instantie dat het een trucje van zijn manager is om 'm wakker te schudden. Toch stemt hij in, en een paar weken later is hij ineens die Nederlandse ober die toevallig op Jimmy Hauser lijkt. Hij moet alle normale dingen nog leren, maar dat dat zo goed uit zou pakken, had hij niet verwacht... Wil hij eigenlijk nog wel terug naar zijn 'normale' leventje?

Ik weet niet precies waarom, maar ik had eigenlijk verwacht dat dit boek zou neigen naar wat men literatuur noemt. Aangezien dat meestal niet echt voor mij is weggelegd, viel het me heel erg mee dat het gewoon een vlotte roman bleek te zijn - en een leuke ook nog! De cover vind ik trouwens echt tof, omdat je hem op twee manier kunt zien. Dat is altijd sowieso een pluspunt!
En ook de rest van het boek vond ik erg goed. De omschrijvingen van Nederlandse dingen vanuit het oogpunt van een Amerikaan zijn heel grappig, beschuiten worden bijvoorbeeld omschreven als droge halve hamburgerbroodjes. En het speelt zich vlakbij mijn school af, dus veel omschreven plekken herkende ik ook, wat het toch altijd net wat leuker maakt.
Maar het leukste aan dit boek vind ik misschien nog wel dat het eigenlijk op geen enkel vlak voorspelbaar is. Dat maakt dat je gewoon verder wil lezen, ondanks dat er niet veel spannende dingen gebeuren. De schrijfstijl is ook prettig, niet heel bijzonder maar wel fijn. Het was bovendien de eerste keer dat ik niet eens gemerkt heb dat het in hij/zij-vorm was geschreven, terwijl ik daar normaal altijd even aan moet wennen. Dat kan toch alleen maar iets goeds betekenen?

Dus ja, ik vind dit een aanrader! Natuurlijk is niet alles even perfect - zo kon ik me niet supergoed inleven in het hoofdpersonage, werden Engels en Nederlands regelmatig door elkaar gebruikt (en leert Jimmy wel érg snel onze taal) en zitten er wat vage stukjes vanuit andere personen in - maar het is zeker de moeite waard om te lezen. Doen dus!

Zou jij weleens een maand een ander leven willen hebben?

Once you learn to read, you will be 
forever free - Frederick Douglass

Bloglovin' - Twitter

Misschien vind je dit ook leuk:

Recensie: Paper towns - John Green

Recensie: Dansen met herinneringen - Martin Gijzemijter

Recensie: Honderd namen - Cecelia Ahern

Wat te lezen voor je leeslijst?!

Recensie: De tranen van '88 - Bas Hakker