24 april 2014

Column: De aantrekkingskracht van notitieboekjes

In dit artikel op jongin.nl schreef ik over verslavingen. Ik biechtte op dat ik verslaafd was aan een paar series, maar ik heb nóg een heel groot zwak: notebooks. En dan bedoel ik niet de nieuwste laptop, maar die prachtige lege lijntjesboekjes waar je al je hersenspinsels in kwijt kunt.


Ik weet niet precies hoeveel notitieboekjes ik al in huis heb, maar het zijn er minstens tien. Oké, twintig misschien. Een klein deel is in gebruik, de rest is leeg of halfleeg. Toch kan ik niet stoppen met notitieboekjes kopen. In een winkel roepen ze net zo lang zachtjes mijn naam tot ik overstag ga. ‘Maaike, zie je dan niet hoe schattig wij eruit zien? Je kunt ons vast hartstikke goed gebruiken en we zijn helemaal niet duur! Koop ons!’ En ja, hoe kan ik het dan over mijn hart verkrijgen om ze in de steek gelaten in die winkel te laten liggen? Je weet immers maar nooit of je ze ooit nodig hebt.

Ik heb altijd het idee dat ik niet zonder notitieboekjes kan. Ik heb namelijk vrij vaak inspiratie op verkeerde momenten, maar de waarheid is dat ik op zulke momenten ook net geen notitieboekje mee heb en mijn iPod of mail dus plaatsvervangend is. Ik durf te wedden dat niemand meer mailtjes naar zichzelf stuurt dan ik, en die arme notitieboekjes liggen maar te verstoffen. Tenminste, de meeste.

Ik geloof dat het een bloggersdingetje is, die notitieboekjes. Ik ken geen enkele blogger die niet spontaan in een stripfiguur met hartjesogen verandert bij het zien van zo’n prachtig leeg notitieboekje. (Het staat ook wel erg journalistiekachtig, hè? Pen achter de oren en je bent er helemaal klaar voor.) Ik denk dat ik maar eens iets ga schrijven over wat je allemaal met zulke boekjes kunt doen. Oh, dat moet ik onthouden. Even opschrijven. Dit keer wél in een notitieboekje.

Houd jij ook zo van notitieboekjes?


I carry a notebook with me everywhere. 
But that's only the first step - Rita Dove



Misschien vind je dit ook leuk: